لغتنامه دهخدا
تأسیة. [ ت َءْ ی َ ](ع مص ) (از «أس و») اندوه نمودن برای کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). || بصبرفرمودن . (تاج المصادر بیهقی ). تسلی دادن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تعزیت کردن . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (آنندراج ). || یاری کردن کسی را. ||