تبأبولغتنامه دهخداتبأبؤ. [ ت َ ب َءْ ب ُءْ ] (ع مص ) (از «ب ءء») دویدن . (از قطر المحیط) (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
طبیبیلغتنامه دهخداطبیبی . [ طَ ] (اِخ ) یکی از شعرای عثمانی و از اهالی فلبه است . پیشه اش طبابت بوده و در قرن دهم هجری میزیسته است . (از قاموس الاعلام ترکی ).
طبعبافلغتنامه دهخداطبعباف . [ طَ ] (ن مف مرکب ) بافته ٔ طبع. نسیج قریحه : حله ٔ طبعباف وصف ترابوده انفاس صدق من مزدور.مسعودسعد.