لغتنامه دهخدا
تبراک . [ ت َ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). موضعی است مقابل «تعشار»، و گفته اند آبی است «بنی عنبر» را، و در کتاب الخالع آمده است «تبراک » از بلاد عمروبن کلاب بود و در آن باغی است . ابوعبیده از عماره حکایت کند که تبراک از بلاد بنی عمیر است . (معجم البلدان