لغتنامه دهخدا
تجدیف . [ ت َ ] (ع مص ) ناسپاسی کردن نعمت را و کم شمردن و گفتن که نیست مرا و نیست نزد من . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کافرنعمتی کردن و اندک شمردن نعمتی که خدای تعالی داده باشد. (آنندراج ).کفران نعمت کردن . واموی گفت : کم شمردن است چیزی را که خدا به او عطا