لغتنامه دهخدا
ابوقیس . [ اَ ق َ ] (اِخ ) صرمةبن قیس یا صرمةبن ابی اَنَس . مردی از بنی نجار از قبیله ٔخزرج . او نخست پرستش بتها می کرد، سپس دین ترسائی گرفت و رهبانیت گزید و در شیخوخیت آنگاه که پیامبر صلوات اﷲ علیه مسلمانی پدید کرد ابوقیس اسلام آورد. او رااشعار حکم بسیار است و ابن عباس از او