واژهنامه آزاد
تَ ش ت ه:پیاله ای مسین بود که ته آن سوراخی به اندازۀ یک نخود وجود داشت و ظرفیت آن تقریباً به اندازۀ یک فنجان (کاپ) بود و از آن برای اندازه گیری زمان حق آبۀ کشاورزان به جای ساعت استفاده می شد. تشته نگهدار در بادیه ای مسی چهار لیتر آب می ریخت و در جایی که می بایست زمان آبیاری نگه داشته شود، می نشست و