لغتنامه دهخدا
تضوئة. [ ت َ وِ ءَ ](ع مص ) روشن کردن چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). روشن کردن . (آنندراج ). روشن کردن خانه را. (از اقرب الموارد). || میل کردن از کاری و برگردیدن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). مایل گردیدن و میل کردن از کاری . (ناظم الاطباء).