لغتنامه دهخدا
تعجابة. [ ت ِ ب َ ] (ع مص ) رجل تعجابه ؛ مرد به شگفت آورنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): و از خدای تعالی متصور نباشد. چه بر حضرت او تعالی چیزی پوشیده نبود. و اینکه در حدیث آمده است : عجب ربک من قوم یساقون الی الجنة فی السلاسل ، محمول بر مجاز است و معنی آ