تعفرتلغتنامه دهخداتعفرت . [ ت َ ع َ رُ ] (ع مص ) درگذشتن در امور و مبالغه نمودن با تیزی خاطر. || دیوی نمودن و دیو شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). عفریت شدن . (از اقرب الموارد).
تعترفلغتنامه دهخداتعترف . [ ت َ ع َ رُ ] (ع مص ) بزرگ منشی کردن . خلاف تَعَفرُت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
بوغاءلغتنامه دهخدابوغاء. [ ب َ ] (ع اِ) خاک نرم که مذرور ماند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). خاک بسیار نرم . (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) : لعمرک لو لا هاشم ما تعفرت ببغدان فی بوغائها القدمان . (اقرب الموارد).- بوغاء