تغافل کردن

مترادف

۱. غفلتورزیدن، غافل ماندن
۲. چشمپوشی کردن، سستی کردن، اهمال ورزیدن، مسامحه کردن، تسامح کردن

جست‌وجوی دقیق

تغافل کردن

لغت‌نامه دهخدا

تغافل کردن . [ ت َ ف ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بقصد بی خبری کردن . بی اعتنایی کردن . غفلت کردن . بی التفاتی کردن . تغافل ساختن . تغافل ورزیدن : تغافل کردن به هیچ وجه روی ندارد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 552).گر امروز چون و

تغافل کردن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. غفلتورزیدن، غافل ماندن ۲. چشمپوشی کردن، سستی کردن، اهمال ورزیدن، مسامحه کردن، تسامح کردن

جست‌وجوی هم‌آوا

تغافل

لغت‌نامه دهخدا

تغافل . [ ت َ ف ُ ] (ع مص ) غفلت نمودن بی غفلت . (زوزنی ). بقصد غافل شدن از چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ناآگاهی نمودن . (دهار). خود را غافل وانمودن . (آنندراج ). غفلت و بی خیری و بی التفاتی . (ناظم الاطباء). تیغ و شمشیر از تشبیهات اوست و با لفظداشت

تغافل

فرهنگ فارسی عمید

۱. خود را به غفلت زدن؛ خود را غافل وانمود کردن؛ چشم‌پوشی ‌کردن و نادیده انگاشتن و اظهار بی‌خبری‌ کردن.۲. غفلت ورزیدن.

تغافل

فرهنگ فارسی معین

(تَ فُ) [ ع . ] (مص ل .) خود را به غفلت زدن .

تغافل

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. اهمال، بیتوجهی، بیخبری، تسامح، چشمپوشی، سستی، سهلانگاری، غفلت، مسامحه ۲. چشمپوشی کردن، غفلت کردن، غفلت ورزیدن

تغافل کش

لغت‌نامه دهخدا

تغافل کش . [ ت َ ف ُ ک َ ] (نف مرکب ) غافل و بی خبر. (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی متن

تغافل ورزیدن

لغت‌نامه دهخدا

تغافل ورزیدن . [ ت َ ف ُ وَ دَ ] (مص مرکب ) تغافل کردن . و رجوع به تغافل و دیگر ترکیبهای آن شود.

تغافل ساختن

لغت‌نامه دهخدا

تغافل ساختن . [ ت َ ف ُ ت َ ] (مص مرکب ) تغافل کردن : تغافل نسازی که سیلاب تیزبجوش است در ابر سیلاب ریز. نظامی .و رجوع به تغافل و دیگر ترکیبهای آن شود.

تغافل پسند

لغت‌نامه دهخدا

تغافل پسند. [ ت َ ف ُ پ َ س َ ] (نف مرکب ) تغافل پیشه . تغافل شعار. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تغافل شیوه . تغافل دستگاه . (آنندراج ). غافل و بی خبر. (ناظم الاطباء). از اسمای محبوب است . (آنندراج ) : حیران بی نیازی خوبان کسی مبادچون شد دل از نگ

تغافل شیوه

لغت‌نامه دهخدا

تغافل شیوه . [ ت َ ف ُ وِ ] (ص مرکب ) تغافل پسند. و رجوع به همین کلمه شود.

تغافل شعار

لغت‌نامه دهخدا

تغافل شعار. [ ت َ ف ُ ش ِ ] (ص مرکب ) تغافل پسند. و رجوع به همین کلمه شود.

جست‌وجوی هم‌آغاز

تغافل

لغت‌نامه دهخدا

تغافل

فرهنگ فارسی عمید

تغافل

فرهنگ فارسی معین

(تَ فُ) [ ع . ] (مص ل .) خود را به غفلت زدن .

تغافل

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌قافیه

متغافل

لغت‌نامه دهخدا

متغافل . [ م ُ ت َ ف ِ ](ع ص ) به قصد غافل شونده از چیزی و چشم پوشی نماینده . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که خود را غافل می نمایاند. (ناظم الاطباء) : ای متغافل به کار خویش نگه کن چند گذاری چنین جهان به تغافل . <p class=

تغافل

لغت‌نامه دهخدا

تغافل

فرهنگ فارسی عمید

متغافل

فرهنگ فارسی عمید

کسی که خود را غافل وانمود سازد.

تغافل

فرهنگ فارسی معین

(تَ فُ) [ ع . ] (مص ل .) خود را به غفلت زدن .

درپیوند

بیشتر بدانید

تغافل کردن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین