لغتنامه دهخدا
تغضف . [ ت َ غ َض ْ ض ُ ] (ع مص ) پوشیدن شب کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء): تغضف علینا اللیل ؛ مال و البسنا. (از اقرب الموارد). || پیش آمدن دنیا و افزون گردیدن خیرش : تغضف علینا الدنیا. || آژنگ روی گردیدن . و خمیدن و دوتا و کژ شدن . || شکستن وفرودریدن چاه .