لغتنامه دهخدا
تمصیر. [ ت َ ] (ع مص ) کم کردن و کم دادن دهش را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). کم کردن چیزی و بتدریج کاستن دهش را یا عطا کردن اندک اندک . یقال : مصر علیه العطاء اذا قلله ُ. (از اقرب الموارد). || شهر ساختن جای و فراهم آوردن اهل آن را در وی . (منتهی الارب ) (ناظم ال