پاک تنلغتنامه دهخداپاک تن . [ ت َ ] (ص مرکب ) پاکیزه تن . پاک بدن . || پارسا. عفیف . مقابل . پاکجامه . ناپاکتن : چنان پاک تن بود و روشن روان که بودی بر او آشکارا نهان . دقیقی .چو
پاک تنفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. پاکیزه‌تن؛ کسی که تن و بدنش آلوده نباشد.۲. [قدیمی، مجاز] پارسا؛ عفیف.۳. [قدیمی، مجاز] نجیب و اصیل.۴. [قدیمی، مجاز] نیکواندام.
پاکیزه تنلغتنامه دهخداپاکیزه تن . [ زَ / زِ ت َ ] (ص مرکب ) پاک بدن . پاک تن . || عفیف . پارسا : وزان پس چنین گفت کای پهلوان توپاکیزه تن باش و روشن روان . فردوسی .چنین داد پاسخ بدان
پنج تنلغتنامه دهخداپنج تن . [ پ َ ت َ ] (اِخ ) پنج تن آل عبا. پنج تن پاک . محمد، علی ، فاطمه ، حسن و حسین سلام اﷲ علیهم اجمعین . خمسه ٔ آل عبا. خمسه ٔ طیبة.
پاکزادهلغتنامه دهخداپاکزاده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) پاکزاد. حلال زاده . پاک نژاد. از نژاد پاک . ازنسل پاک . نجیب . اصیل . مقابل ناپاک زاده : یکی آنکه ناپاک خون پدرنریزد ز تن پاک
پاکلغتنامه دهخداپاک . (ص ) طاهر. طاهرة. طهور. نمازی . طیّب . طیّبة. نقی ّ. نقیّة. زَکی . بی آلایش .مُطیَّب . مُطَهّر. مُنَقّح . پاکیزه . نظیف . نظیفة. مهذّب . مهذّبة. نزه . نَز
آشلغتنامه دهخداآش . (اِ) آنچه پزند از طعام . یا طعام رقیق آشامیدنی . مَرَق : رزق تن پاک همه باطل و ناچیز شودگر نیاید پدر تاش تکین بر دم آش . ناصرخسرو.این آشها را مدبران ملائکه
نگون افتادنلغتنامه دهخدانگون افتادن . [ ن ِاُ دَ ] (مص مرکب ) نگون فتادن . به خاک افتادن . به سر به زمین آمدن . به روی بر زمین افتادن : ز بور اندرافتاد خسرو نگون تن پاکش آلوده شد پر ز
