لغتنامه دهخدا
تواچی . [ ت َ ] (ص ، اِ) جارچی باشد و آن عبارت از شخصی بود که از جانب پادشاهان و فرماندهان به ایصال احکام و رسانیدن فرامین مأمور شود. (از سنگلاخ ) : ... فرمان همایون نفاذ یافت که امراء تواچی ، سان عساکر ظفرمآثر بازطلبند و سپاه ممالک محروسه را از اقصای