تابچندلغتنامه دهخداتابچند. [ ب ِ چ َ ](ادات استفهام ) تا کی . تا چند. تا بکی : تا بچند ای غنچه لب درپرده خواهی گفت حرف دست بردار از جهان تا بوستان پر گل شود. صائب (از آنندراج ).رجوع به «تا چند» شود.
تاباندگویش اصفهانی تکیه ای: nureš dixos طاری: beštâvnâ طامه ای: boytâvnâ طرقی: nüreš xos(s) کشه ای: nureš xos(s) نطنزی: nureš xos(s)
تاباندگویش خلخالاَسکِستانی: da.tâvân.əst.əš دِروی: da.tâv.ân.əs.əš شالی: da.tâvân.əs.əš کَجَلی: nur.eš av.dand کَرنَقی: nur dərandəše کَرینی: dətâvânəsəš کُلوری: datâvânəsəš گیلَوانی: bətâvânəsəš لِردی: nur dərandəš
تاباندگویش کرمانشاهکلهری: tâwân گورانی: tâwân سنجابی: tâwân کولیایی: atâwân زنگنهای: tâwân جلالوندی: tâwân زولهای: tâwân کاکاوندی: tâwân هوزمانوندی: tâwân