لغتنامه دهخدا
تأویب . [ ت َءْ ] (ع مص ) همه روز رفتن . || تسبیح کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (صراح اللغه ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). قوله تعالی : «یا جبال اوبی معه ». (منتهی الارب ). || با یکدیگر نبرد کردن شتران در رفتار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (