لغتنامه دهخدا
زافرة. [ ف ِ رَ ] (ع ص ، اِ) آنکه دیگری را در حمل ازفار (اثقال و احمال ) یاری کند. (ذیل اقرب الموارد از لسان ). || گروه مردم . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || لشکر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || رکن بنا. (اقرب الموارد)(منتهی الارب ) (آنندراج ). || شتر فربه .