جوینهلغتنامه دهخداجوینه . [ ج َ / ج ُ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) آنچه از جو پزند، و بعربی کَروان خوانند.
زانگهلغتنامه دهخدازانگه . [ گ َهَْ ] (مرکب از ز (مخفف از) + آن + گه (مخفف گاه ) مخفف زانگاه است . (آنندراج ).از آن وقت و پس از آن و از آن گاه . (ناظم الاطباء).
زانیةلغتنامه دهخدازانیة. [ ی َ ] (ع ص )مؤنث زانی . زن زنا و فجور کننده . (اقرب الموارد). زناکار و جاف و روسپی . (ناظم الاطباء). زن زنادهنده . (فرهنگ نظام ) : الزانیه و الزانی فاجلدوا کل واحد منهما مائة جلدة. (قرآن 2/24). || مرد زانی و
زانةلغتنامه دهخدازانة. [ ن َ ] (ع اِ) ناگوار. (منتهی الارب ). || تخمه . (اقرب الموارد) (ترجمه ٔ قاموس ) (تاج العروس ).
جانهلغتنامه دهخداجانه . [ ن َ / ن ِ] (اِ) روح حیوانی . (برهان ) (آنندراج ). و بمعنی جان است بزیادت ها. (آنندراج ) (غیاث اللغات ). رجوع به جان شود. || سلاح جنگ . (برهان ) (آنندراج ).
حرز ابودجانهلغتنامه دهخداحرز ابودجانه . [ ح ِ زِ اَ دُ ن َ ] (اِخ ) دعائیست . رجوع به دعای ابودجانه و ابودجانه در این لغتنامه و فهرست کتابخانه ٔ دانشگاه ج 1 ص 126 شود.
زلفنجانهلغتنامه دهخدازلفنجانه . [ زُ ف ِ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب ) شمشیر و خنجر و کاردی که از نقره ساخته شده باشد و یا قبضه و دسته ٔ آن از نقره بود. || (اِخ ) نام پادشاهی در قدیم . (ناظم الاطباء).
زنجانهلغتنامه دهخدازنجانه . [ زَ ن َ ] (اِخ ) دهی از دهستان ارسکنار است که در بخش پلاست شهرستان ماکو واقع است و 242 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
مرجانهلغتنامه دهخدامرجانه . [ م َ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بالا ولایت بخش حومه شهرستان تربت حیدریه ؛ در 16هزارگزی شرق تربت حیدریه و 12هزارگزی شرق راه تربت حیدریه به مشهد در دامنه معتدل هوائی واقع و دارای <span class="hl"