لغتنامه دهخدا
زیربای . (اِ مرکب ) نوعی از طعام که آش است . (غیاث ). زیربا. زیره با : پسر فضل بر عادت آن شب از همه چیزها بخورد و زیربای معقد ساخته بودند همه بکار داشت ... دیگر روز جاثلیق بیامد و قاروره بخواست و بنگریست ، رویش برافروخت و گفت ... ترا از ترشیها و لبنیات