لغتنامه دهخدا
جزودان . [ ج ُزْوْ ] (اِمرکب ) صندوق اجزاء مصحف . (یادداشت مؤلف ). رَبْعة. (منتهی الارب ). صندوقی که جزوهای قرآن در آن نهند، یاهرچیزی که جزوات و دفاتر در آن گذارند : آمد آن شوخ و بر اوراق دلم گردید و رفت جزودان سینه را از یکدگر پاشید و رفت .<b