جعباءةلغتنامه دهخداجعباءة. [ ج ِ ع ِب ْ با ءَ ] (ع اِ) جعباء. کون و حلقه ٔ دبر. (ناظم الاطباء). رجوع به جعبی شود.
جعباةلغتنامه دهخداجعباة. [ ج ِ ع ِب ْ با ] (ع اِ) کون و حلقه ٔ دبر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به جعبی شود.
زعبةلغتنامه دهخدازعبة. [ زَ / زُ ب َ ] (ع مص ) دادن و بریدن برای کسی پاره ای از مال . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). زعب . (ناظم الاطباء). رجوع به زعب شود.
زعبةلغتنامه دهخدازعبة. [ زُ ب َ ] (ع اِ) پاره ای از مال . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
جعبهلغتنامه دهخداجعبه . [ ج َ ب َ / ب ِ ] (از ع ، اِ) تیردان . ترکش . (منتهی الارب )(ناظم الاطباء). کنانه . شغا. کیش . وفضه : گر نیست به جعبه ش در چون تیر جوابی کس دست نگیرند ز تیر و ز نبالش . ناصرخسرو.</p
جعماءلغتنامه دهخداجعماء. [ ج َ ] (ع ص ) ناقه ٔ کلانسال دندان ریخته . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (در مذکر اجعم گفته نمیشود). || (اِ) دبر. کون . (منتهی الارب ). جعباء. جعباءة. جعباة. || زنی که عقلش از کلانسالی رفته باشد. (منتهی الارب ).