جلحاظلغتنامه دهخداجلحاظ. [ ج ِ ] (ع ص ) آنچه موی بسیار دارد بر تن . (مهذب الاسماء). جِلحِظ. مرد فربه که بر بدنش موی بسیار باشد.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به جِلحِظ شود.
جلحازلغتنامه دهخداجلحاز. [ ج ِ ] (ع ص ) تنگ دل بخیل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به جَلْحَز شود.
جلحظلغتنامه دهخداجلحظ. [ ج ِح ِ ] (ع ص ) مرد فربه که موی بر بدنش بسیار باشد. جلحاظ. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به جلحاظ شود.
جلوازلغتنامه دهخداجلواز. [ ج ِ ] (ع اِ)پای کار و دامن بردار. (منتهی الارب ). (ناظم الاطباء).شرطی . (اقرب الموارد). ج ، جلاوزه . (اقرب الموارد).
جلحظلغتنامه دهخداجلحظ. [ ج ِح ِ ] (ع ص ) مرد فربه که موی بر بدنش بسیار باشد. جلحاظ. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به جلحاظ شود.