لغتنامه دهخدا
جنتی خراسانی . [ ج َن ْ ن َ ی ِ خ ُ ] (اِخ ) از شاعران خراسان است ، اگرچه طبع خوب داشت ولی طالعی نیکو نداشت و بفقر و فاقه میگذرانید. این مطلع از اوست : بمی خوردن چو ساقی ساغر می را دهن پوشدچه شد کو را بسر پوش سواد چشم من پوشد.(از مجالس النف