جوان مرگ

جوان مرگ

فرهنگ فارسی عمید

(صفت) javānmarg کسی که در جوانی مرده باشد.

پالمای جوان

لغت‌نامه دهخدا

پالمای جوان . [ ی ِ ج َ ] (اِخ ) برادرزاده ٔ پالمای پیر، نقاش و گراورساز. مولد بسال 1544م .950/ هَ . ق . و وفات در 1628م ./ 1037 هَ . ق .

بوم جوان

لغت‌نامه دهخدا

بوم جوان . [ ج َ ] (اِخ ) دو غدیر است در «فیروزآباد» یکی بوم پیر و دیگر بوم جوان . و بر هر غدیری آتشگاهی کرده است . (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 138).

تازه جوان

لغت‌نامه دهخدا

تازه جوان . [ زَ / زِ ج َ ] (ص مرکب )از اسمای محبوب است . (آنندراج ). بتازگی بسن جوانی رسیده . (ناظم الاطباء). حدیث السن . نوجوان : عیبیش جز این نیست که آبستن گشته ست او نیز یکی دخترک تازه جوان است . منوچهری .چون که من پیرم جهان تازه جوان گرنه زین ما...

تئودور جوان

لغت‌نامه دهخدا

تئودور جوان . [ ت ِ ءُ دُ رِ ج َ ] (اِخ ) نوه ٔ هنرمند یونانی تئودور ساموس . رجوع به تئودور ساموس شود.

جوان کردن

لغت‌نامه دهخدا

جوان کردن . [ ج َک َ دَ ] (مص مرکب ) جوان ساختن . جوان نمودن . || مجازاً، بدولت رساندن . رونق دادن : شاید که زمین خرقه بپوشد که چو سعدی پیرانه سرش دولت بخت تو جوان کرد.سعدی .

جوان اسپرم

لغت‌نامه دهخدا

جوان اسپرم .[ ج َ اِ پ َ رَ ] (اِ مرکب ) نام یکی از ریاحین است که بعربی ریحان الشیاطین خوانند. (برهان ) (آنندراج ).

جوان سپرم

لغت‌نامه دهخدا

جوان سپرم . [ ج َ س ِ پ َ رَ ] (اِ مرکب ) گونه ای از یاسمین . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جوان اسپرم شود.

جوان قلعه

لغت‌نامه دهخدا

جوان قلعه . [ ج َ ق َ ع َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دیزجرود بخش عجب شیر شهرستان مراغه دارای 441 تن سکنه . آب آن ازقلعه چای و محصول آن غلات ، کشمش ، بادام ، زردآلو و شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

جوان مرده

لغت‌نامه دهخدا

جوان مرده . [ ج َ م ُ دَ / دِ ] (ص مرکب ) پدر یا مادری که فرزند جوانش مرده است . || آنکه بجوانی میرد. || نفرینی است .

همیشک جوان

فرهنگ فارسی عمید

(اسم، صفت) (زیست‌شناسی) [قدیمی] hamišakjavān = همیشه‌بهار

young ice

یخ جوان

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[علوم جَوّ] یخ‌ دریا یا دریاچه که به‌تازگی تشکیل شده است و ضخامت آن از پنج تا بیست سانتی‌متر است

نیم جوان

لغت‌نامه دهخدا

نیم جوان . [ ج َ ] (ص مرکب ) مردی که نصف عمر خود را گذرانیده باشد. (ناظم الاطباء). کسی که به اواسط جوانی رسیده باشد. (فرهنگ فارسی معین ). || اسب رام نشده و دست آموز نگشته . (ناظم الاطباء).

یکه جوان

لغت‌نامه دهخدا

یکه جوان . [ ی َک ْ ک َ / ک ِ / ی ِک ْ ک َ / ک ِ ج َ ] (اِ مرکب ) جوان منفرد که در جوانی یگانه و بی نظیر باشد. (از ناظم الاطباء).