لغتنامه دهخدا
حابطیه . [ ب ِ طی ی َ ](اِخ ) گروهی از معتزله ٔ پیروان احمد پسر حابط که ازیاران نظام میباشند و آنان گویند جهان را دو آفریننده است یکی قدیم و آن خدای حقیقی است . و دیگری محدث و آن عیسی است که در روز جزا محاسبه ٔ بندگان با او باشد. و قول خدای تعالی : و جاء ربک والملک صفّا صفّا.