لغتنامه دهخدا
حاتمی . [ ت ِ ] (اِخ ) محمدبن الحسین . ثعالبی در یتیمة گوید او پسر ابوعلی شاعر کاتب است و بلاغت نثر را با براعت نظم جمع کرده و در وقعة الادهم او را رساله ای معروف است و از وی دو بیت نقل میکند:لی حبیب ُ لو قیل لی ماتمنی ماء تعدیته ُ ولو بالمنون ِاشتهی آن ُاحل فی کل