حثللغتنامه دهخداحثل . [ ح َ ] (ع اِ مص ) بدشیرخوردگی کودک . || تبه حالی . || (اِ) فرومایه و بلایه از هر چیزی . و منه الحدیث : اعوذبک أن أبقی فی حثل من الناس . (منتهی الارب ). حثالة.
خوستatollواژههای مصوب فرهنگستانآبسنگهای مرجانی حلقوی که بر روی برجستگیهای آتشفشانی در آبهای آزاد گرم رشد میکنند و غالباً در میان خود کولاب (lagoon) ایجاد میکنند
حثیللغتنامه دهخداحثیل . [ ح ِ ی َ ] (ع ص ) کوتاه بالا. || (اِ) نوعی از درخت کوهی . ج ، حثائل . || مرد کاهل . || کودک بدخوار تبه حال . (منتهی الارب ).
حتللغتنامه دهخداحتل . [ح َ / ح ِ ] (ع اِ) عطا. || بلایه از هر چیزی . || مانند. همتا. حاتل . (منتهی الارب ).
حطللغتنامه دهخداحطل . [ح ِ ] (ع اِ) ذئب . گرگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ، احطال . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از آنندراج ).
حثلبلغتنامه دهخداحثلب . [ ح ِ ل ِ ] (ع اِ) دردی روغن و مسکه . (منتهی الارب ). خره . حُثلم . حثفر. عکر.
حثلةلغتنامه دهخداحثلة. [ ح ِ ل َ ] (ع اِ) آب اندک در حوض . (منتهی الارب ). (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
حثلبلغتنامه دهخداحثلب . [ ح ِ ل ِ ] (ع اِ) دردی روغن و مسکه . (منتهی الارب ). خره . حُثلم . حثفر. عکر.
حثلةلغتنامه دهخداحثلة. [ ح ِ ل َ ] (ع اِ) آب اندک در حوض . (منتهی الارب ). (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
محثللغتنامه دهخدامحثل . [ م ُ ث َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از احثال : صبی محثل ؛ کودک بد خورش داده شده . کودک بد پرورانیده شده . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
محثللغتنامه دهخدامحثل . [ م ُ ث ِ ] (ع ص ) زنی که خورش ندهد کودک را و بد پروراند. (آنندراج ). || کسی که روزگار با وی موافقت نکند.