لغتنامه دهخدا
صالحی . [ ل ِ ] (اِخ ) محمدبن جعفربن سلیمان بن علی بن صالح صالحی ، مکنی به ابوالفرج . وی از مردم بغداد و به جد خود صالح صاحب المصلی نسبت داشت . از ابوبکر محمدبن محمد باغندی وهیثم بن خلف دوری و عبداﷲبن اسحاق مداینی و حسن بن طیب شجاعی و محمدبن ابراهیم برثی و ابولیث فرائضی و ابو