اوابیلغتنامه دهخدااوابی . [ اَ وْ وا ] (حامص ) نیک توبه کردن . توبه ٔ نیکو و پشیمانی از گناه : به در بی نیاز نتوان رفت جز بمستغفری و اوابی .سعدی .
وایابیrecovery 2واژههای مصوب فرهنگستانروند به دست آوردن مواد فرهنگی از یک محوطه برای استحصال دادههای باستانشناختی
نظریۀ وایابیrecovery theoryواژههای مصوب فرهنگستانهریک از اصول گوناگونی که باستانشناسان در روند وایابی به کار میگیرند
واحد وایابیrecovery unitواژههای مصوب فرهنگستانپهنهای مشخص که از آن مواد باستانشناختی وایابی میشود