حوایضلغتنامه دهخداحوایض . [ ح َ ی ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حایضة. (ناظم الاطباء). ج ِ حایضة، یعنی زن بی نمازشده . (از آنندراج ).
حوائطلغتنامه دهخداحوائط. [ ح َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ حائط، به معنی بستان دیواربست . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
حایضلغتنامه دهخداحایض . [ ی ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از حیض . حایضة. (منتهی الارب ) (صراح ). ج ، حیض ، حوایض . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ). و رجوع به حائض شود : حایض او، من شده به گرمابه ماهی او، من طپیده در تابه . سنائی .لعبت زرنیخ