خابیهلغتنامه دهخداخابیه . [ ی َ ] (اِخ ) شهری است که از آنجا تا ایلیا پنج روز راه است و هنگامی که عمربن خطاب بسال شانزدهم هجرت بجانب بیت المقدس میرفت از آنجا گذشت . (حبیب السیر چ
خابیةلغتنامه دهخداخابیة. [ ی َ ] (ع اِ) خابیه .خم . خنب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : چون جانهاشان برکند، خونشان ز تن بپراکندآرد بفردا افکند، در خسروانی خابیه . منوچهری .و رج
بنت خابیةلغتنامه دهخدابنت خابیة. [ ب ِ ت ُ ی َ ] (ع اِمرکب ) دختر خم . شراب . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
خابیةلغتنامه دهخداخابیة. [ ی َ ] (ع اِ) خابیه .خم . خنب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : چون جانهاشان برکند، خونشان ز تن بپراکندآرد بفردا افکند، در خسروانی خابیه . منوچهری .و رج
بنت خابیةلغتنامه دهخدابنت خابیة. [ ب ِ ت ُ ی َ ] (ع اِمرکب ) دختر خم . شراب . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
خوابیلغتنامه دهخداخوابی . [ خ َ ] (ع اِ) ج ِ خابیه . (منتهی الارب ). رجوع به خابیه شود : و در مجلس گاه اوانی و خوابی یشم مرصع بلالی نهاده . (جهانگشای جوینی ).