خس و خارنمالغتنامه دهخداخس و خارنما. [ خ َ س ُ ن ُ / ن َ ] (نف مرکب ) بشکل خار. بشکل خس : گلی از باغ وفا آمده ای خود خس و خارنما آمده ای .خاقانی .
خارانمالغتنامه دهخداخارانما. [ ن ُ / ن ِ / ن َ ] (نف مرکب ) مانند خارا. فرهنگستان این لغت را مقابل لغت فرانسوی گرانی توئید قرار داده است .
خورنمولغتنامه دهخداخورنمو. [ خوَرْ / خُرْ ن َ ] (اِخ ) ناحیتی است واقع در قاینات و در ده فرسنگی آن معدن مس است . (یادداشت بخط مؤلف ).
خس و خارنمالغتنامه دهخداخس و خارنما. [ خ َ س ُ ن ُ / ن َ ] (نف مرکب ) بشکل خار. بشکل خس : گلی از باغ وفا آمده ای خود خس و خارنما آمده ای .خاقانی .
خسلغتنامه دهخداخس . [ خ َ ] (اِ) خاشه و خلاشه . خاشاک . (از برهان قاطع). خرده ٔ کاه . خاز. (از ناظم الاطباء). مرادف خار. (از آنندراج ). چوب ریزه . (فرهنگ اسدی نخجوانی ) : چون بود بسته نیک راه ز خس . رودکی .بچشم تو اندر خس افکند باد<b
خارلغتنامه دهخداخار. (اِ) شوکه . شوک . (منتهی الارب ). شوکه ٔ تیز. (آنندراج ). سَفی ̍. عَرین . عَسَج . لُدّاغ . (منتهی الارب ). لم . لام . بور. غاز. غاژ. تیغ. تیخ . تلی . تلو : اشتر گرسنه کیمه (کتیره ؟) خوردکی شکوفه ز خار چیره خورد. رودکی
خس و خارنمالغتنامه دهخداخس و خارنما. [ خ َ س ُ ن ُ / ن َ ] (نف مرکب ) بشکل خار. بشکل خس : گلی از باغ وفا آمده ای خود خس و خارنما آمده ای .خاقانی .