خانه ٔ زینلغتنامه دهخداخانه ٔ زین . [ ن َ / ن ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جای نشستن از زین . (ناظم الاطباء). صفه ٔ زین : بغل بشاهسواری گشوده ست امیدم که کرده ست تهی صدهزار خانه ٔ
زینل خانلغتنامه دهخدازینل خان . [ زِ ن َ ](اِخ ) دهی از دهستان نجف آباد شهرستان بیجار است که 190 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
زینل خانیلغتنامه دهخدازینل خانی . [ زِ ن َ ] (اِخ ) تیره ای از کلهر. رجوع به جغرافیای سیاسی کیهان ص 62 شود.
زینل خانیلغتنامه دهخدازینل خانی . [ زِ ن َ ] (اِخ ) دهی از دهستان شیان است که در بخش مرکزی شهرستان شاه آباد واقع است و 200 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
خانه ٔ زینلغتنامه دهخداخانه ٔ زین . [ ن َ / ن ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جای نشستن از زین . (ناظم الاطباء). صفه ٔ زین : بغل بشاهسواری گشوده ست امیدم که کرده ست تهی صدهزار خانه ٔ
نگین خانهلغتنامه دهخدانگین خانه . [ن ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) نگین دان . (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). آن جزء انگشتری که در روی آن نگین و سنگهای قیمتی را نصب میکنند. (ناظم الاطباء) :
میزهلغتنامه دهخدامیزه . [ زَ / زِ ] (اِ) میان زین . (لغت فرس اسدی ). میان زین و خانه ٔ زین . (ناظم الاطباء). میان زین بود. (فرهنگ اوبهی ). میان زین اسب را گویند که خانه ٔ زین با
مشربیلغتنامه دهخدامشربی . [ م َ رَ ] (اِخ ) مولانا مشربی . از مشهد است و جوانی خوش طبع است . این مطلع از اوست :ترک من هرگه که جا در خانه ای زین کرده ای خانه ٔ زین را چو صورت خانه
