خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خد پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
خد
/xad[d]/
معنی
رخسار؛ گونه؛ چهره؛ رخساره.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
خد
لغت‌نامه دهخدا
خد. [ خ َدد ] (ع اِ) رخسار و آن دو باشد و مذکر است . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). رخساره . (غیاث اللغات ). رخ . (دستور اللغة نطنزی ) (حبیش تفلیسی ) (میرسیدشریف جرجانی ) (ترجمان عادل بن علی ). دیباچه ٔ روی . عذار. هر یک از دو جانب روی ...
-
خد
لغت‌نامه دهخدا
خد. [ خ َدد ] (ع مص ) زمین کندن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). شکافتن زمین . (منتهی الارب ). || گود کردن زمین . حفر کردن زمین . یقال : خد السیل الارض و فی الارض . || با دندان جسم چیزی را دریدن . (از معجم الوسیط). || داغ بر صورت شترزدن . (از...
-
خد
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: خدّ، جمع: خُدُود] [قدیمی] xad[d] رخسار؛ گونه؛ چهره؛ رخساره.
-
خد
فرهنگ فارسی معین
(خَ دّ) [ ع . ] (اِ.) چهره ، رخسار. ج . خدود.
-
خد
لهجه و گویش مازنی
Khed ۱خود ۲خودش ۳خودت
-
خد
دیکشنری عربی به فارسی
گونه , لب
-
خد
واژه‌نامه آزاد
حرکت
-
واژه‌های مشابه
-
خد به خد
لهجه و گویش مازنی
Khed be Khed ۱بین خود – خود به خود ۲اقوام – فامیل
-
گل خد
لغت‌نامه دهخدا
گل خد. [ گ ُ خ َدد / خ َ ] (ص مرکب ) گلگونه . آنکه رخسار او در لطافت گل را ماند. گل چهره : غزلسرای شدم بر شکرلبی گل خدبنفشه زلفی ونسرین بری صنوبرقد. سوزنی .بعاشقی دل وچشم مرا چو شکر و گل به آب و آتش داد آن شکرلب گل خد.سوزنی .
-
گشاده خد
لغت‌نامه دهخدا
گشاده خد. [ گ ُ دَ / دِ خ َدد / خ َ ] (ص مرکب ) فراخ رخساره : از این کشیده قدی ، گشاده خدی ، لاغرمیان . (سندبادنامه ص 237).
-
گشاده خد
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [فارسی. عربی] [قدیمی، مجاز] gošādexad[d] گشادهرخسار؛ گشادهرو؛ خوشرو.
-
ماه خد
لغت‌نامه دهخدا
ماه خد. [ خ َدد ] (ص مرکب ) ماه چهر. ماه چهره . ماهرو. ماهرخ . ماه رخسار. ماه طلعت . ماه سیما. ماه منظر : جوانی دید سروقد، ماه خد، گلعذار، آفتاب رخسار. (سندبادنامه ص 104).
-
ارغوان خد
لغت‌نامه دهخدا
ارغوان خد. [ اَ غ َ خ َدد ] (ص مرکب ) سرخ چهره . معشوق گلعذار.
-
سمن خد
لغت‌نامه دهخدا
سمن خد. [ س َ م َ خ َدد / خ َ ] (ص مرکب ) آنکه رخسار وی مانند یاسمن سپید و خوشبوی باشد. (ناظم الاطباء) : لطیف اندامی ، ماهرویی ، سلسله مویی ، عنبرجعدی ، سمن خدی . (سندبادنامه ص 259).