خربزهفرهنگ فارسی عمید۱. میوهای بیضیشکل، درشت، شیرین، معطر، و آبدار با پوست ضخیم.۲. بوتۀ این میوه که کوتاه و ساقههایش بر روی زمین خوابیده است.⟨ خربزهٴ ابوجهل: (زیستشناسی) حنظل
خربزهلغتنامه دهخداخربزه . [ خ َ ب ُ زَ/ زِ ] (اِ) میوه ای است شیرین و لذیذ و خوشبو و کلان . (ناظم الاطباء). میوه خوشبودار کلان چرا که «خر» بالفتح بمعنی کلان و «بزه » بضم موحده و فتح زاء معجمه بمعنی میوه ٔ شیرین و خوشبودار چون خربزه به نسبت اکثر میوه ها کلان و
خربزهفرهنگ فارسی معین(خَ بُ زِ) (اِ.) گیاهی است از تیرة کدوییان که میوه اش درشت و شیرین و آب دار است . ؛ پوست ~ زیر پای کسی گذاشتن کنایه از: وسیلة اغفال کسی را فراهم کردن و او را دچار لغزش ساختن .
خربزه بریدنلغتنامه دهخداخربزه بریدن . [ خ َ ب ُزَ / زِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) شکله برکشیدن جامه . مدوربریدن و آنچه بدان ماند. تقویر. (از منتهی الارب ).
خربزه امرودلغتنامه دهخداخربزه امرود. [ خ َ ب ُ زَ / زِ اَ ] (اِ مرکب ) گیاهی است که میوه ٔ زردفام و نرم با بوی مطبوع دارد و تازه ٔ آنرا چون دندان مز خورند و هم از آن مربا و سالاد سازند. (یادداشت بخط مؤلف ).
خربزه دانهلغتنامه دهخداخربزه دانه . [ خ َ ب ُ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) تخم خربزه . تخمه ٔ خربزه . (یادداشت بخط مؤلف ).
خربزهدرختیانCaricaceaeواژههای مصوب فرهنگستانتیرهای از کلمسانان بالارونده با ساقۀ گوشتی شیرابهدار و بدون شاخه
خربزه بریدنلغتنامه دهخداخربزه بریدن . [ خ َ ب ُزَ / زِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) شکله برکشیدن جامه . مدوربریدن و آنچه بدان ماند. تقویر. (از منتهی الارب ).
خربزه امرودلغتنامه دهخداخربزه امرود. [ خ َ ب ُ زَ / زِ اَ ] (اِ مرکب ) گیاهی است که میوه ٔ زردفام و نرم با بوی مطبوع دارد و تازه ٔ آنرا چون دندان مز خورند و هم از آن مربا و سالاد سازند. (یادداشت بخط مؤلف ).
خربزه دانهلغتنامه دهخداخربزه دانه . [ خ َ ب ُ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) تخم خربزه . تخمه ٔ خربزه . (یادداشت بخط مؤلف ).
خربزه زارلغتنامه دهخداخربزه زار. [ خ َ ب ُ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) فالیز خربزه و خیار و جز آن . (ناظم الاطباء). کشت زار حاوی خربزه . مَبطَخه . (یادداشت بخط مؤلف ) : قاضی که به رشوت بخورد پنج خیارثابت کند از بهر تو صد خربزه زار.<p
خربزه بریدنلغتنامه دهخداخربزه بریدن . [ خ َ ب ُزَ / زِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) شکله برکشیدن جامه . مدوربریدن و آنچه بدان ماند. تقویر. (از منتهی الارب ).
خربزه امرودلغتنامه دهخداخربزه امرود. [ خ َ ب ُ زَ / زِ اَ ] (اِ مرکب ) گیاهی است که میوه ٔ زردفام و نرم با بوی مطبوع دارد و تازه ٔ آنرا چون دندان مز خورند و هم از آن مربا و سالاد سازند. (یادداشت بخط مؤلف ).
خربزه دانهلغتنامه دهخداخربزه دانه . [ خ َ ب ُ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) تخم خربزه . تخمه ٔ خربزه . (یادداشت بخط مؤلف ).
خربزه زارلغتنامه دهخداخربزه زار. [ خ َ ب ُ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) فالیز خربزه و خیار و جز آن . (ناظم الاطباء). کشت زار حاوی خربزه . مَبطَخه . (یادداشت بخط مؤلف ) : قاضی که به رشوت بخورد پنج خیارثابت کند از بهر تو صد خربزه زار.<p