لغتنامه دهخدا
خرکلوک . [ خ َ ک َ ] (اِ مرکب ) امرد قوی هیکل درشت فاعل . (یادداشت بخط مؤلف ). مرحوم دهخدا آورده اند: این کلمه مرکب از «خر» بمعنی درشت و بزرگ و «کلوک » بمعنی «امرد» است : زبهر جماع خران خرکلوکان خرامان بخانه بری پاده پاده .<p class="author