خضافلغتنامه دهخداخضاف . [ خ َ ف ِ ] (ع ص ) از دشنامهای کنیزانست . (منتهی الارب ). یقال : یا خضاف ؛ ای تیزدهنده ، ای گوزو. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خضافلغتنامه دهخداخضاف . [ خ َض ْ ضا ] (ع ص ) کسی که بسیار تیز می دهد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خضافلغتنامه دهخداخضاف . [ خ ِ ] (ع مص ) تیز دادن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). || خوردن طعام . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خذوفلغتنامه دهخداخذوف . [ خ َ ] (ع ص ، اِ)ماده خر تیزرو. || ماده خری که از فربهی ناف آن بزمین برسد. (از منتهی الارب ) (تاج العروس ) (از اقرب الموارد). || ماده خری که از تیزروی وی سنگریزه بجهد. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ).
خضوفلغتنامه دهخداخضوف . [ خ َ ] (ع ص ) بسیار تیزدهنده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خدیولغتنامه دهخداخدیو. [ خ ِ ی ْ وْ ] (اِخ ) لقبی است اسماعیل پاشا چهارمین امیر و حاکم از سلسله ٔ خدیوان مصر را.
خذولغتنامه دهخداخذو. [ خ َ ] (ع مص ) آب دهان انداختن . لغتی در خذو. خیو. (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به کلمه ٔ خدو شود.
خذولغتنامه دهخداخذو. [ خ َذْوْ ] (ع ص ) سست گردیدن . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ). سست شدن . || فروتنی کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || آگنده شدن گوشت و پر گردیدن آن . (منتهی الارب ).
خضفلغتنامه دهخداخضف . [ خ َ ] (ع مص ) مصدر دیگر برای خضاف است . (منتهی الارب ). رجوع به خضاف در این لغت نامه شود.