خطاب کردن

مترادف

۱. صدازدن، مخاطب قرار دادن، نامیدن
۲. سرزنش کردن، عتاب کردن، مورد عتاب قرار دادن

جست‌وجوی دقیق

خطاب کردن

لغت‌نامه دهخدا

خطاب کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مکالمه کردن . رویاروی سخن گفتن . (ناظم الاطباء). || مورد حکم قرار دادن : بر خطاها مگر خدای نکردبا تو اندر خطاب خویش خطاب . ناصرخسرو. || حکم کردن : س

خطاب کردن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. صدازدن، مخاطب قرار دادن، نامیدن ۲. سرزنش کردن، عتاب کردن، مورد عتاب قرار دادن

جست‌وجوی هم‌آوا

خطاب

لغت‌نامه دهخدا

خطاب . [ خ َطْ طا ] (اِخ ) ابن ابی القاسم قره حصاری . وی یکی از شراح کنزالدقائق عبداﷲبن احمد است که علاوه بر آن منظومه ٔ نسفی را نیز در دو جلد شرح کرده است . او بقرن هشتم هجری میزیست .

خطاب

لغت‌نامه دهخدا

خطاب . [ خ َطْ طا ] (اِخ ) نام او سلیمان ابی جعفربن ایمن کاتب خطاب بن ابی خطاب و از اهل دعوت و یکی از بلغای زبان عرب بود. (از الفهرست ابن الندیم ).

خطاب

لغت‌نامه دهخدا

خطاب . [ خ َطْ طا ] (ع ص ) متصرف در خطبه ، یعنی کسی که عارف به امر خطبه باشد و مشغول بدان و موقع آن در میان طرفین باشد. (از ناظم الاطباء) (از تاج العروس ).

خطاب

لغت‌نامه دهخدا

خطاب . [ خ َطْ طا] (اِخ ) ابن یوسف بن الانبازی قرطبی متوفی به 450 هَ . ق . از نویسندگانست و او راست : کتاب توشیح مختصر شرح الزاهر عبدالرحمن بن اسحاق . (یادداشت بخط مؤلف ).

خطاب

خطاب . [ خ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تکمران بخش شیروان شهرستان قوچان ، واقع در هیجده هزارگزی شمال باختری شیروان سر راه مالرو عمومی زیارت بقوری دربند. دارای 2890تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات و بنشن و شغل اهالی زراعت ، مالدار