خط مشیلغتنامه دهخداخط مشی . [ خ َطْ طِ م َش ْی ْ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روش کار. طریقه . (یادداشت بخط مؤلف ).
عوارض خط پرسرنشینhigh-occupancy toll, HOTواژه‌های مصوب فرهنگستانعوارضی که از خودروهای تک‌سرنشینی اخذ می‌شود که از خطوط یا راه‌های مختص به خودروهای پرسرنشین عبور می‌کنند
ارزشیابی سیاست‌هاpolicy evaluationواژه‌های مصوب فرهنگستانمرحلهای از فرایند خط‌مشی‌گذاری که در آن میزان تحقق خط‌مشی عمومی مشخص می‌شود متـ . ارزشیابی خط‌مشی
جانبداری از خط‌مشیpolicy advocacyواژه‌های مصوب فرهنگستانحمایت فعالانه یا پنهان یا ناخواسته از یک خط‌مشی یا دسته‌ای از خط‌مشی‌های مختلف
خطلغتنامه دهخداخط. [ خ ُطط ] (اِخ ) نام جای پرنخلستان است در بحرین و آنرا خط عبدالقیس نیز می گویند. (معجم البلدان ).
خطلغتنامه دهخداخط. [ خ َطط / خ ِطط ] (اِخ ) نام موضعی است ببحرین که نیزه های خوب بدانجا منسوب است . (یادداشت بخط مؤلف ) : و بر اردشیر که دارالملک کرمانست او بنا کرد و اهواز و خوزستان و شهریست خره نام از موصل و شهری ببحرین که آنرا خط
خطلغتنامه دهخداخط. [ خ ِطط ] (ع اِ) زمین باران نارسیده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (ازاقرب الموارد). || زمینی که در آن فرودآیند و پیش از آن کسی فرودنیامده باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خطلغتنامه دهخداخط. [ خ ُطط ](اِخ ) یکی از دو کوه مکه که ابوقبیس و احمر باشد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). در معجم البلدان آمده است : نام کوهی واقع در مکه که عبارتست از اخشب غربی .
دستخطلغتنامه دهخدادستخط. [ دَ خ َطط / خ َ ] (اِ مرکب ) دست نوشت . دسته . (یادداشت مرحوم دهخدا). چیزی که به دست نوشته باشند. (آنندراج ). آنچه کسی با دست خودنویسد. (فرهنگ نظام ). نوشته ای که خود فرستنده به دست خویش نوشته باشد نه گفته باشد تا دیگری نویسد. سایه ٔ
دسخطلغتنامه دهخدادسخط. [ دَ خ َ ] (اِ مرکب ) مخفف دستخط. (از ناظم الاطباء). رجوع به دستخط شود. || امضاء و رقم . (ناظم الاطباء).- دسخط خاص ؛ صحه و امضای پادشاه . (ناظم الاطباء).
حروف یا خطلغتنامه دهخداحروف یا خط. [ ح ُ خ َطط / خ َ ] (اِ مرکب ) در غلاطیان 6:11مینویسد: «ملاحظه کنید که با چه حروف جلی به شما نوشتم ». عبرانیان را اشعار مخصوص الفبائی هست که هر نیم شعر یا مصرع به
حسن خطلغتنامه دهخداحسن خط. [ ح ُ ن ِخ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خوشنویسی : ای حسن خط از دفتر خلاق تو بابی شیرینی از اوصاف تو حرفی ز کتابی .سعدی .
تازه خطلغتنامه دهخداتازه خط. [زَ / زِ خ َطط / خ َ ] (ص مرکب ) آنکه ریش و سبلت وی بتازگی دمیده باشد. (ناظم الاطباء). نوخط. که تازه از رخسارش خط برآمده باشد. آنکه بتازگی خط او دمیده باشد. آنکه موی تازه بر رخسارش دمیده باشد <span c
