خظلغتنامه دهخداخظ. [ خ َظظ ] (ع مص ) سست و فروهشته گردیدن تن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ).- فرس خظ بظ ؛ اسب آگنده گوشت .(منتهی الارب ).
خش خشلغتنامه دهخداخش خش . [ خ ِ خ ِ] (اِ صوت ) حکایت صوت جامه ٔ آهاردار گاه رفتن یا جنبیدن صاحب آن و امثال آن . بانگ جامه ٔ نو و بانگ کاغذو جز آن . خشت خشت . (یادداشت بخط مؤلف ) : از آنسو خشخش مخفی ازینسو شق شق مدفون شنو این رمز از قاری سؤال است آن جواب است ای
خظولغتنامه دهخداخظو. [ خ ُ ظُوو ] (ع مص ) آگنده شدن گوشت و پر گردیدن آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خظوانلغتنامه دهخداخظوان . [ خ َ ظَ ] (ع ص ) آنکه گوشت وی آگنده و سخت باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خظیةلغتنامه دهخداخظیة. [ خ َ ی َ ] (ع ص ) آگنده گوشت . (از منتهی الارب ). مؤنث خظی .- امراة خظیه بظیه ؛زن آگنده گوشت . (منتهی الارب ).
خظرفةلغتنامه دهخداخظرفة. [ خ َ رَ ف َ ] (ع مص ) بشتاب رفتن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || گام فراخ نهادن و یا دو گام را یک گردانیدن در تیزروی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خظولغتنامه دهخداخظو. [ خ ُ ظُوو ] (ع مص ) آگنده شدن گوشت و پر گردیدن آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خظوانلغتنامه دهخداخظوان . [ خ َ ظَ ] (ع ص ) آنکه گوشت وی آگنده و سخت باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خظیةلغتنامه دهخداخظیة. [ خ َ ی َ ] (ع ص ) آگنده گوشت . (از منتهی الارب ). مؤنث خظی .- امراة خظیه بظیه ؛زن آگنده گوشت . (منتهی الارب ).
خظرفةلغتنامه دهخداخظرفة. [ خ َ رَ ف َ ] (ع مص ) بشتاب رفتن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || گام فراخ نهادن و یا دو گام را یک گردانیدن در تیزروی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
جلخظلغتنامه دهخداجلخظ. [ ج ِ خ ِ ] (ع ص ) جلخاظ. زمین درشت ، یا صواب به حاء مهمله است . (منتهی الارب ) (از آنندراج ).