خلیعةلغتنامه دهخداخلیعة. [ خ َ ع َ ] (ع ص ) مؤنث خلیع و آن زنی است که عاجز گرداند اهل خود را بجنایت . (ناظم الاطباء).
خلعةلغتنامه دهخداخلعة. [ خ ُ / خ ِ ع َ ] (ع اِ) گزیده مال . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خلعهلغتنامه دهخداخلعه . [ خ ِ ع َ ] (ع اِ) خلعة. جامه و جز آن که بزرگی مر کسی را پوشاند.(از منتهی الارب ). خلعت . (ناظم الاطباء) : برقع صبح چون براندازندکوه را خلعه در سر اندازند. خاقانی .از رنگ رنگ خلعه که فرموده ای مرا. <p cl
خلعةلغتنامه دهخداخلعة. [ خ ُ ع َ ] (ع اِمص ) رهایی زن بر مالی که شوهرش از وی ستاند یا از غیر وی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خلعه دوزلغتنامه دهخداخلعه دوز. [ خ ِ ع َ ](نف مرکب ) دوزنده ٔ خلعت . سازنده ٔ خلعت : فلک از سرخ و زرد شام و شفق بر قدت خلعه دوز خواهد بود.خاقانی .
خلعه نوردلغتنامه دهخداخلعه نورد. [ خ ِ ع َ ن َ وَ ] (نف مرکب ) آنکه خلعت می سازد. آنکه خلعت را آماده می کند : داد بها یک چمن خلعتی از زرد و سرخ خلعه نوردش صبارنگرزش آفتاب .خاقانی .