خنادهلغتنامه دهخداخناده . [ خ َ دِ ] (اِ) به زبان گیلانی شخصی که فرمان سپهسالار را به لشکر رساند. (از برهان قاطع) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
خانادهلغتنامه دهخداخاناده . [ دِ] (اِ) بزبان اهل گیلان شخصی را گویند که فرمان سپهسالار به لشکر برساند. (برهان قاطع) (آنندراج ). بنابر حاشیه ٔ برهان قاطع این لغت مرادف کلمه ٔ خناده است .