خنجربکفلغتنامه دهخداخنجربکف . [ خ َ ج َ ب ِ ک َ ] (ص مرکب ) آنکه خنجر در دست داشته باشد. (آنندراج ). ج ، خنجربکفان : خنجربکفان نیمه شبان بر سر بالین تا چند توان دید بنازم جگر تو.؟ (از آنندراج ).