خوب کردن

مترادف

۱. به کردن، بهبود بخشیدن، شفا دادن، درمان کردن، معالجه کردن، التیام دادن
۲. کار درست انجام دادن، نیکویی کردن

جست‌وجوی دقیق

خوب کردن

لغت‌نامه دهخدا

خوب کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) شفا بخشیدن . ابراء. معالجه کردن . (یادداشت بخط مؤلف ). || عمل نکو کردن . کار نکو کردن : با همه دلداری و پیمان و عهدخوب نکردی که نکردی وفا.سعدی .

خوب کردن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. به کردن، بهبود بخشیدن، شفا دادن، درمان کردن، معالجه کردن، التیام دادن ۲. کار درست انجام دادن، نیکویی کردن

خوب کردن

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: اختیار آتی کردن، تهذیب کردن، ارتقادادن خوبی کردن، لطف کردن، حسن نیتداشتن کیفیت را بالا بردن، بهترکردن

جست‌وجوی هم‌آوا

خوب خوب

خوب

لغت‌نامه دهخدا

خوب . [ خ َ ] (ع مص ) درویش گردیدن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (اقرب الموارد).

خوب

فرهنگ فارسی عمید

۱. هنگام پذیرفتن سخن یا نظر مخاطب به کار می‌رود.۲. [مجاز] هنگام انتظار برای شنیدن دنبالۀ صحبت مخاطب به کار می‌رود.

خوب

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مقابلِ بد] نیکو؛ پسندیده.۲. دارای ویژگی‌های مثبت و مورد پسند.۳. مرغوب.۴. (اسم) [قدیمی] دختر یا زن زیبا و خوشگل.

خوب

خوب . (ص ) خوش . نیک . ضد بد. (ناظم الاطباء). نیکو. (برهان قاطع). جید. مقابل ردی . نغز. پسندیده . (یادداشت بخط مؤلف ) : پسته حریر دارد و وشّی معمدااز نقش و از نگار همه خوب چون بهار. معروفی .ای زین خوب زینی یا تخت

جست‌وجوی مشابه

خوبی کردن

لغت‌نامه دهخدا

خوبی کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) احسان کردن . انعام کردن . لطف کردن . نیکی کردن . (یادداشت بخط مؤلف ).- خوبی کسی کردن ؛ بخوبی یاد کردن او را. (آنندراج ) : دیدم از تاب و تب عشق تو می سوزد رقیب خوبیش کردم دعا گفتم ن

رفتار خوب کردن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

conduct

خوب کردن دید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

clear

جست‌وجوی متن

خش

واژه‌نامه آزاد

خوب مناسب خوب، مناسب خوب مناسب خوب مناسب (خَش) خوش - خوب - پسندیده - مورد پسند خوب مناسب خوب مناسب این کلمه به لهجۀ یزدی است و به زبان فارسی یعنی خوب

O.K.

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خوب.، تصویب، اجازه، تصویب کردن، خوب، بسیار خوب

good old boy

دیکشنری انگلیسی به فارسی

پسر خوب خوب

good ol' boy

دیکشنری انگلیسی به فارسی

پسر خوب خوب

خارخار

گویش مازنی

خوب خوب – در بهترین وضعیت یا بهترین مورد

جست‌وجوی هم‌آغاز

خوب

لغت‌نامه دهخدا

خوب . [ خ َ ] (ع مص ) درویش گردیدن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (اقرب الموارد).

خوب

فرهنگ فارسی عمید

خوب

فرهنگ فارسی عمید

۱. [مقابلِ بد] نیکو؛ پسندیده.۲. دارای ویژگی‌های مثبت و مورد پسند.۳. مرغوب.۴. (اسم) [قدیمی] دختر یا زن زیبا و خوشگل.

خوب

لغت‌نامه دهخدا

خوب

دیکشنری فارسی به عربی

جميل , جيد , حسنا , غرامة , لطيف , محظوظ , موافقة

جست‌وجوی هم‌قافیه

خرخوب

لغت‌نامه دهخدا

خرخوب . [ خ ُ ] (ع ص ، اِ) ماده شتر بسیارشیر که شیر وی بسرعت منقطع گردد. (از ناظم الاطباء). ماده شتر بسیارشیر سریعالانقطاع . (منتهی الارب ).

شرخوب

لغت‌نامه دهخدا

شرخوب . [ ش ُ ] (ع اِ) استخوان پشت . (منتهی الارب ). ج ، شراخیب . (اقرب الموارد).

شنخوب

لغت‌نامه دهخدا

شنخوب . [ ش ُ ] (ع اِ) شنخوبة. سر کوه بلند. ج ، شناخیب . (منتهی الارب ). شنخوبة. شنخاب . بالای کوه . (از اقرب الموارد). سر کوه بلند. (مهذب الاسماء). || سر دوش . || مهره ٔ پشت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). رجوع به شنخاب شود.

ناخوب

لغت‌نامه دهخدا

ناخوب . (ص مرکب ) بد. ناخوش . (ناظم الاطباء). ناپسند. ناشایست . (آنندراج ). زشت . کریه . ناپسندیده . پرآهو. عیب ناک . مقابل خوب . رجوع به خوب شود : چنین گفت با رستم اسفندیارکه بر کین طاوس بر خون مار،بریزیم نا خوب و ناخوش بودنه آئین شاها

ینخوب

لغت‌نامه دهخدا

ینخوب . [ ی َ ] (ع ص ) بددل . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). بددل و ترسو. (ناظم الاطباء). جبان . (اقرب الموارد). || دراز. (از المنجد). طویل . (اقرب الموارد).

درپیوند

بیشتر بدانید

خوب کردن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ فارسی طیفی

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی متن

واژه‌نامه آزاد

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

گویش مازنی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا