خورجین

مترادف

باردان، جامهدان، خرج، توبره، جوال، خرجینه، خورجینه، کیسه

جست‌وجوی دقیق

خورجین

لغت‌نامه دهخدا

خورجین . [ خوَرْ / خُرْ ] (اِ) دو کیسه که از طرفی بهم یکی شده باشد. دو جوال که نیمی از دهانه ٔ هر دو را بهم دوزند. بارجامه . باردان . (یادداشت مؤلف ) : یار تو خورجین تست و کیسه ات .مولوی .</p

خورجین

siliqua/ silique

واژه‌های مصوب فرهنگستان

میوۀ خشک شکوفا شبیه به خورجینک، با این تفاوت که بلند و باریک است

خورجین

جست‌وجوی هم‌آوا

خورزن

خورزن . [ خُرْ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد، کنار راه مالرو اقداش بالا به نصرآباد. این دهکده در جلگه قرار دارد با آب و هوای معتدل و 514 تن سکنه . آب آن از چاه و قنات و محصول آن غلات و لبنیات .شغل اهالی زراعت

خورزن

لغت‌نامه دهخدا

خورزن . [ خُرْ زَ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان قره کهریز بخش سربند شهرستان اراک ، واقع در 15هزارگزی راه شوسه ٔ خمین به اراک . این دهکده کوهستانی و سردسیر با 309 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول آن غلات و بن

خورزین

لغت‌نامه دهخدا

خورزین . [ خُرْ ] (اِخ ) شهری است که مسیح نبوت تهدیدآمیز درباره ٔ آن و کفر ناحوم و بیت صیدا فرمود. روبینصن گمان دارد که خورزین در نزدیکی تل حوم بوده است و دیگران در نزد کرازه اش دانسته اند. (قاموس کتاب مقدس ).

حکبه خورجین

لغت‌نامه دهخدا

حکبه خورجین . [ ح َ ب َ / ب ِ خوَرْ / خُرْ ](اِ مرکب ) دو حکبه ٔ بهم پیوسته خرد یا بزرگ که بر دو سوی اسپ و استر و جز آن یا بر دو سوی پشت و پیش یک دوش آدمی آویخته شود. و در آن مایحتاج نهند. تلی .