خورده شدگویش اصفهانی تکیه ای: xardabebo طاری: bexoriyâ طامه ای: xârdabobo طرقی: bexoriyâ کشه ای: bexiriyâ نطنزی: xordababo
خورده شدگویش خلخالاَسکِستانی: barist دِروی: bar.i.s شالی: harise کَجَلی: ba:r.ist کَرنَقی: bəxoares کَرینی: boxoarəs کُلوری: bar.is گیلَوانی: barise لِردی: bə.xar.əs
خورده شدگویش کرمانشاهکلهری: xweryâ گورانی: xweryâ سنجابی: xweryâ کولیایی: axweryâ زنگنهای: xweryâ جلالوندی: hoaryâ زولهای: hoaryâ کاکاوندی: hoaryâ هوزمانوندی: hoaryâ
خوردگهلغتنامه دهخداخوردگه . [ خوَرْدْ / خُرْدْ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) جای خوردن . خوردگاه . خوردن گاه : از خوردگهی بخوابگاهی وز خوابگهی بنزد شاهی .نظامی .
خوردهلغتنامه دهخداخورده . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ] (ن مف ) هر چیز مأکول و از گلو فروبرده شده و متأکل شده . (ناظم الاطباء). طعام . غذا. خوراک : خو مبر از خورد بیکبارگی خورده نگه دار بکم خوردگی .
خورده شده استگویش اصفهانی تکیه ای: xardabebiya طاری: bexoriyâya طامه ای: xârdabobeɹe طرقی: bexoriyâya کشه ای: bexiriyâya نطنزی: xordababiya
خورده شده استگویش خلخالاَسکِستانی: harista دِروی: har.i.s.a شالی: harisa کَجَلی: har.ist.e کَرنَقی: xorəsa کَرینی: xoarəsa کُلوری: har.is.a گیلَوانی: harisa لِردی: xar.ə.sa
خورده شده استگویش کرمانشاهکلهری: xweryâs گورانی: xweryâs سنجابی: xweryâs کولیایی: axweryâs زنگنهای: xweryâs جلالوندی: hoaryâya زولهای: hoaryâya کاکاوندی: hoaryâya هوزمانوندی: hoaryâya
خوردهلغتنامه دهخداخورده . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ] (ن مف ) هر چیز مأکول و از گلو فروبرده شده و متأکل شده . (ناظم الاطباء). طعام . غذا. خوراک : خو مبر از خورد بیکبارگی خورده نگه دار بکم خوردگی .
دردخوردهلغتنامه دهخدادردخورده . [ دَ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) دردخورد. گرفتار درد. (ناظم الاطباء) : جنس زن یابی و نیابی کس جنس یاران دردخورده ٔ خویش .خاقانی .<b
دست خوردهلغتنامه دهخدادست خورده . [ دَ خوَرْ/ خُوْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کالای مستعمل . تباه شده .(آنندراج ). فرسوده . لمس شده . دست فرسوده : ترا ز سیلی استاد رخ فسرده شودمتاع از نظر افتد چو دست خو
دست نخوردهلغتنامه دهخدادست نخورده . [ دَ ن َ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سالم . چنانکه نهاده باشند. || بکر. دوشیزه . به مهر.
دم خوردهلغتنامه دهخدادم خورده . [ دَ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) فریفته و فریب خورده . (یادداشت مؤلف ). || که به دهان کسی خورده باشد. که کسی آن را به دهان گرفته باشد : هر جا رنجوری بودی آب دم خورد
دودخوردهلغتنامه دهخدادودخورده . [ خوَرْ / خُرْ دِ ] (ن مف مرکب ) دودخورد. آنکه یا آنچه دود بدان خورده است . دودزده .- دود چراغ خورده ؛ آنکه در تحصیل علم و کمال شبهای درازی را به مطالعه ٔ کتب گذرانده است . (یادداشت مؤلف ).