خورپرستیلغتنامه دهخداخورپرستی . [ خوَرْ / خُرْ پ َ رَ ] (حامص مرکب ) عمل پرستیدن خورشید. خورشیدپرستی . عبادت الشمس : پشت دین سلطان اویس آنکس که از پشتیش دین خورپرستی را ز حربا برنتابد بیش از این .سلمان ساوجی .
خورپرستلغتنامه دهخداخورپرست . [ خوَرْ / خُرْ پ َ رَ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ خورشید. عابدالشمس . (یادداشت بخط مؤلف ) : فرویاختی سوی خورشید دست سر خویش چون مردم خورپرست . اسدی .|| حربا. خورپا. آفتاب پرس