خوفی همدانیلغتنامه دهخداخوفی همدانی . [ خ َ ی ِ هََ م َ / م ِ ] (اِخ ) شاعری است و در دوران شاه عباس می زیسته است . صادقی کتابدار گوید: کبیر فقیری است و بشمشیرگری اوقات می گذراند. این بیت از اوست :انتظار از بیم نومیدی دلم را پاک سوخت همچنان امیدوار از وعده ٔ
خافیلغتنامه دهخداخافی . (اِخ ) یکی از شعرای متأخر ایران است که منظومه ای بنام چهاردرویش دارد. (قاموس الاعلام ترکی ج 3 ص 2012).
خافیلغتنامه دهخداخافی . (ع ص ) پنهان و پوشیده . (منتهی الارب ). ج ، خوافی . (منتهی الارب ). || (اِ) پری . (منتهی الارب ). ج ، خوافی .