لغتنامه دهخدا
متشبع. [ م ُ ت َ ش َب ْ ب ِ ] (ع ص ) به تکلف سیر نماینده خود را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کسی که خود را به تکلف سیر می نماید. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || خویشتن آرا به زیادت از وسع خود و نازنده بدان و فی الحدیث : المتشبع بما لا یملک کلابس ثوبی زور. (منتهی الارب ) (