لغتنامه دهخدا
خپاک . [ خ َ ] (اِ) چاردیواری باشد که شبها گوسفند و خر و گاو را در آن کنند. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ) (انجمن آرای ناصری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نشستگاه گوسفندان . (شرفنامه ٔ منیری ). آغل : هزار کس که چو گوساله رانده ام بخپاک .<p class